Το λεμφικό σύστημα μπορεί να χαρακτηριστεί σαν ένα υποβοηθητικό του φλεβικού κινούμενο παράλληλα προς όπου τελικά συνενώνεται μαζί του. Το λεμφικό σύστημα επιτελεί τις λειτουργίες του χάρη στις συσπάσεις των λείων μυϊκών ινών και την κίνηση των σκελετικών μυών. Η λειτουργία του λεμφικού συστήματος παρουσιάζει δραστηριότητα κατά την σωματική άσκηση, αυξάνοντας τη ροή. Αντίθετα κατά την ηρεμία του σώματος η λεμφική ροή είναι πολύ αργή.

Λειτουργίες Λεμφικού Συστήματος

1. Φιλτράρισμα: Μέσω αυτών των συσπάσεων-κινήσεων, η λέμφος κινείται στα λεμφαγγεία, μεταβαίνει στα λεμφογάγγλια, τα οποία αδειάζουν την λέμφο στο καρδιαγγειακό σύστημα. Τα λεμφογάγγλια λειτουργούν ως φίλτρα (σταθμοί διήθησης) της λέμφου, και η γνώση της ανατομικής τους θέσης είναι βασικό στοιχείο της λεμφικής μάλαξης, ώστε να απομακρυνθούν οι τοξίνες από τον οργανισμό.
2. Ένα υγιές λεμφικό σύστημα βοηθάει το ανοσοποιητικό μας: Συμβάλλει στην άμυνα του οργανισμού με την παραγωγή αντισωμάτων. Το λεμφικό σύστημα εμπλέκεται στην άμυνα του ατόμου εναντίον παρασιτικών οργανισμών, λοιμώξεων, επειδή η βασική λειτουργία των λεμφαδένων, είναι η παραγωγή λεμφοκυττάρων και αντισωμάτων, τα οποία εμπλουτίζουν τη λέμφο, καθώς αυτή περνά αργά μέσα από αυτά. Η λέμφος περνώντας από τους λεμφαδένες διηθείται πριν διοχετευτεί στο αίμα κι έτσι παγιδεύονται μικρόβια και ξένες ουσίες από τα μακροφάγα, τα Τ-λεμφοκύτταρα ή τα αντισώματα που παράγονται από τα Β-λεμφοκύτταρα. Τα αντισώματα ισχυροποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα και είναι χρήσιμα για την άμυνα του οργανισμού έναντι διαφόρων νοσογόνων παραγόντων.
3. Η επαναφορά στο αιμοφόρο αγγειακό σύστημα μέρος του υγρού, το οποίο διηθείται από τα αιμοφόρα τριχοειδή αρτηρίδια προς τους ενδιάμεσους ιστούς, αλλά δεν επανέρχεται όλο δια των φλεβιδίων. Η λέμφος, ακολουθεί μονόδρομη πορεία από την περιφέρεια προς την καρδιά, στην οποία και χύνεται, και έτσι επέρχεται η αποκατάσταση του όγκου του αίματος.
4. Μεταφέρει τις λιπαρές ουσίες από το λεπτό έντερο στο αίμα: Μία ακόμη σημαντική λειτουργία του λεμφικού συστήματος είναι η μεταφορά των λιπαρών συστατικών (υπό μορφή χυλομικρών) από το πεπτικό σύστημα προς το κυκλοφορικό. Τα λιπαρά συστατικά των τροφών συλλέγονται από τα λεμφικά αγγεία που περιβάλλουν το έντερο, μεταφέρονται στη χυλοφόρο δεξαμενή, και από εκεί μέσω του θωρακικού αγωγού στην καρδιά.

Θεμελιωτές του λεμφικού μασάζ θεωρούνται οι ιατροί Ο Emil και η Estrid Vodder, οι οποίοι επινόησαν την μέθοδο στη δεκαετία του 1930, όπου επινόησαν μία τεχνική όπου κατάφεραν ν’ ανακουφίσουν τους ασθενείς του από χρόνια ιγμορίτιδα. Το 1936, ύστερα από χρόνια έρευνας, εισήγαγαν αυτή την τεχνική στον ιατρικό κόσμο της Γαλλίας. Πέρασαν το υπόλοιπο της ζωής τους διαδίδοντας και διδάσκοντας αυτήν τη μέθοδο σε ολόκληρο τον κόσμο. Η τεχνική η οποία συνίσταται στην προσεκτική μετακίνηση των χεριών, για να κινήσει τη λέμφο, διδάσκεται έως σήμερα.

Δεν μπορώ να παραλείψω της αναφορά στα λεμφικά προβλήματα της συγγραφέως Louise Hay, η οποία αναφέρει ότι: «Είναι μία προειδοποίηση πως ο νους πρέπει να επικεντρωθεί ξανά στα ουσιαστικά σημεία της ζωής, την αγάπη και τη χαρά»

Μεθοδολογία Λεμφικής Μάλλαξης
Το λεμφικό μασάζ είναι μία ήπια μάλαξη. Στόχος του είναι να προάγει τη φυσική αποστράγγιση της λέμφου, του υγρού που απομακρύνει τα απόβλητα του μεταβολισμού.

Στο λεμφικό μασάζ χρησιμοποιούμε έναν συγκεκριμένο βαθμό (ήπιας) πίεσης, και οι χειρισμοί εκτελούνται με ρυθμικότητα, η οποία αποσκοπεί στην διέγερση της κυκλοφορίας της λέμφου. Επειδή το λεμφικό σύστημα δεν περιέχει αντλία, όπως το κυκλοφορικό την καρδιά, εύκολα περιέρχεται σε συμφόρηση και στασιμότητα, η οποία επιδεινώνεται αν το άτομο διεξάγει καθιστική ζωή, δεν τρέφεται σωστά ή έχει ανάλογη κληρονομική προδιάθεση.

*Της Τρίχα Αναστασίας Μαρίας